Rumień trwały - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie
Jest to plama pojedyncza lub mnoga, wyraźnie odgraniczona od otoczenia, wywołana przyjmowaniem niektórych leków. Za każdym razem po ekspozycji na lek zmiana na skórze powstaje w tym samym miejscu.
Objawy i przebieg rumienia trwałego
Po paru dniach od zastosowaniu leku pojawia się wyraźnie odgraniczony szarofioletowy rumień o wielkości od kilku mm do wielu cm, najczęściej na skórze dłoni, stóp, prącia, moszny i śluzówki jamy ustnej. Pacjent odczuwa niekiedy pieczenie i świąd.
Do leków, które mogą wywoływać rumień trwały zaliczamy m.in.:
- barbiturany,
- paracetamol,
- sulfonamidy,
- pochodne pirazolonu,
- tetracykliny.
Zmiany skórne ustępują po paru miesiącach od odstawienia leku, ale po ponownym zastosowaniu tego samego leku rumień pojawia się w tym samym miejscu.
Kiedy udać się do lekarza i leczyć rumień trwały
Jeżeli po zastosowaniu jakiegokolwiek leku na skórze pojawią się zmiany skórne z towarzyszącym uczuciem świądu lub pieczenia, zgłoś się do dermatologa, który będzie mógł postawić właściwe rozpoznanie. Jedynym skutecznym sposobem leczenia jest odstawienie i unikanie leku wywołującego zmiany.
Leczenie rumienia trwałego
Po odstawieniu leku wywołującego zmiana ustępuje samoistnie. Należy unikać ponownego stosowania tego leku w przyszłości.
Piśmiennictwo
Bibliografia:
O.Braun-Falco, G.Plewig: Dermatologia. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2004
Kategorie ICD:
Kategorie ATC:
Materiały zawarte w dziale Specjalista Radzi mają charakter informacyjny i należy je traktować jako dodatkową pomoc przy udzieleniu niezbędnej pomocy choremu oraz jako ewentualny wstęp do leczenia przez specjalistę. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za efekty zastosowania w praktyce informacji umieszczonych w dziale Specjalista Radzi.
