Tatuaż kontra laser
Tatuaż, obecny dziś w każdej kulturze, do niedawna kojarzony był jedynie z subkulturami więziennymi lub wojskowymi, gdzie stosowany był do oznaczania ludzi lub określania hierarchii.
Dziś tatuaż jest formą sztuki podkreślającą indywidualność człowieka. W zamyśle, tatuaż ma być trwały, jednak nie zawsze chcemy by był on z nami na zawsze.
Laserowe metody usuwania tatuaży pozwalają pozbyć się niechcianego dzieła, z zachowaniem estetyki efektu końcowego w przeciwieństwie do nielaserowyh metod, które wielokrotnie prowadzą do powstawania blizn. Efekt usuwania tatuażu zależy jest w dużej mierze od barwnika jaki został zastosowany. Barwnik w tatuażach, które powstawały w tzw. „domowych warunkach”, ciężko zaklasyfikować, stąd trudno przewidzieć efekt końcowy działania lasera.
Do usuwania tatuaży, dawniej stosowano laser argonowy i CO2. Dziś nie jest już stosowany, gdyż działał na zasadzie uzyskania martwicy tkanek a w związku z tym, proces leczenia był długotrwały i wieloetapowy. Lasery barwinkowe i intensywne źródła światła IPL, pozwalały na stopniowe rozjaśnianie tatuażu, jednak w efekcie końcowym nie powodowały jego całkowitego zniknięcia.
Obecnie laser rubinowy oraz laser Nd:Yag Q-switch, są standardem usuwania tatuaży. Doświadczenie usuwającego tatuaż ma tu kluczowe znaczenie zarówno w doborze lasera jak również w doborze jego parametrów. Warto również wspomnieć iż laserowo można usunąć również tatuaże kosmetyczne, takie jak makijaż permanentny oraz tatuaże wypadkowe, czyli powstałe na skutek urazu, barwne zanieczyszczenia skóry.[1]
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- [1] „Laserowe usuwanie tatuaży”, Paweł Kołtowski [w:] Medycyna estetyczna w praktyce, pod red. B. Mamcarz, D. Prandeckiej, Tom 2, Warszawa 2010
