Światowy Dzień Chorych na Łuszczycę
Od 9 lat co roku dnia 29 października obchodzony jest Dzień Chorych na Łuszczycę. Na całym świecie z problemem łuszczycy boryka się 125 mln ludzi.
Dzień ten został ustanowiony w celu zwiększenia świadomości i poprawy dostępu do leczenia. Bardzo ważne jest także zrozumienie choroby oraz zbudowanie społeczności osób chorych.
Osoby z łuszczycą muszą zmagać się z bólem, pękaniem i krwawieniem skóry. Choroba trwa całe życie a zmiany skórne mogą pojawiać się na dowolnej powierzchni skóry.
Od 30 do 50% osób z łuszczycą cierpi na łuszczycowe zapalenie stawów, co wiąże się z bólem, sztywnością i obrzękiem w okolicach stawów. Bez odpowiedniego leczenia łuszczycowe zapalenie stawów może prowadzić do kalectwa.
W rozwoju tej choroby odgrywają rolę zarówno czynniki genetyczne jak i środowiskowe. Zdarza się, że w łagodniejszych formach schorzenie może być niezdiagnozowane.
Wyróżnia się pięć typów łuszczycy.
- Łuszczyca plackowata jest najczęstszą postacią. Charakteryzuje się czerwonymi zmianami skórnymi pokrytymi srebrzysto białą łuską.
- W typie kropelkowym występują czerwone, punktowe zmiany pokryte srebrzysto białą łuską.
- Łuszczyca krostkowa objawia występowaniem pęcherzyków z płynem.
- Zmiany w łuszczycy odwróconej są bardzo czerwone z małą ilością lub brakiem łuski. Objawy nie pojawiają się n fałdach skórnych.
- Rzadko występuje łuszczyca erytrodermalna w której skóra jest czerwona i spuchnięta.
Łuszczyca nie jest zaraźliwa. Leczenie trwa całe życie. Z racji mnogości dostępnych leków często upływa sporo czasu zanim zostanie dobrana odpowiednia terapia. Choroba może się zaostrzać lub zanikać na pewien okres czasu.
