Światło w medycynie

Światło ma właściwości, które powodują biostymulację jednak głównym celem zastosowania światła jest niszczenie chorej tkanki lub tkanki niechcianej. Użycie światła jest idealną metodą jeśli działanie ma być precyzyjne oraz kiedy zależy nam na tym by nie uszkadzać innych tkanek (ewentualnie ograniczyć ich uszkodzenia). W takich przypadkach światło świetnie się sprawdza również ze względu na zminimalizowanie skutków ubocznych oraz na skrócenie czasu rekonwalescencji.

Dzisiejsza medycyna - również medycyna estetyczna, wykorzystuje światło głównie do działań leczniczych w obrębie skóry. Wykorzystywane są trzy zakresy światła: ultrafiolet (stosowany w leczeniu łuszczycy, bielactwa czy trądziku), fale widzialne i bliska podczerwień (używana w leczeniu zmian naczyniowych, pigmentowych, stosowana jest również do zabiegów fotoodmładzania czy depilacji) oraz daleka podczerwień (wykorzystywana do zabiegów usuwania tkanki np. usuwania brodawek).[1]