Cechy kliniczne i immunologiczne półpaśca nawrotowego

Półpasiec należy do grupy chorób o charakterze wirusowym, spowodowanych reaktywacją wirusa ospy wietrznej lub półpaśca. Objawy kliniczne występują na powierzchni skóry, w obszarze występowania zajętego przez chorobowe zmiany zwoju nerwowego, w postaci pęcherzy oraz wysypki. W literaturze specjalistycznej brak informacji na temat nawrotowej postaci półpaśca, co było powodem podjęcia się przez grupę naukowców z Japonii, przeprowadzenia badania obserwacyjnego, mającego na celu wskazanie oraz określenie cech klinicznych oraz immunologicznych nawrotowej postaci półpaśca.

Reklama

Półpasiec jest chorobą zakaźną, która manifestuje się stanem zapalnym rozwijającym się w zwojach nerwów kręgowych, a także w zwojach nerwów czaszkowych. Charakterystycznym objawem klinicznym jest pojawienie się pęcherzykowatej wysypki w miejscu, gdzie znajduje się nerw objęty zmianami chorobowymi. Zazwyczaj, pojawienie się półpaśca jest efektem wznowienia zakażenia wirusem ospy wietrznej lub półpaśca [1] i związane jest z czynnikami ryzyka, takimi jak zaawansowany wiek, stan przemęczenia i przewlekłego stresu, immunosupresja a także występowanie chorób współistniejących. Z naukowego punktu widzenia, występowanie nawrotów tego schorzenia są stosunkowo rzadkie, co potwierdza brak doniesień na ten temat w dostępnej literaturze specjalistycznej.

Japońscy naukowcy podjęli się przeprowadzenia szerokich, prospektywnych badań kohortowych (czyli polegających na obserwacji i ocenie określonego punktu końcowego w określonych grupach – kohortach - osób narażonych oraz nienarażonych na oddziaływanie danego czynnika). Badania miały na celu określenie i scharakteryzowanie cech klinicznych oraz immunologicznych półpaśca nawrotowego. Badaniu poddanych zostały 12 522 osoby, których wiek przekraczał 50 rok życia (zamieszkujące miasto Shozu w Japonii), a okres obserwacji wynosił 3 lata. U 401 osób zaobserwowano półpaśca, z czego 60 przypadków miało charakter nawrotowy. Dokładnie ta – wyselekcjonowana grupa pacjentów pacjentów, oceniona została pod kątem cech klinicznych i odpowiedzi immunologicznej organizmu, prze wykonanie skórnego testu z antygenami VZV.

Zaobserwowano w tej grupie mniejsze nasilenie zmian skórnych, a także mniejsze natężenie bólu, niż u pacjentów, u których pojawiła się postać epizodyczna półpaśca. Co więcej, w przedziale wiekowym 50- 79 lat, neuralgia półpaścowa była mniejsza u osób, które przechodziły nawrotową formę schorzenia. Skórne testy natomiast pokazały, że u osób z półpaścem nawrotowym, reakcje były znacznie silniejsze.

Wnioski jakie wysnuli autorzy badania, wskazują na cechy półpaśca nawrotowego, jako postaci o łagodniejszej postaci klinicznej przy jednoczesnej silniejszej odpowiedzi immunologicznej na antygen wirusa VZV [2].