Nadpotliwość

Nadpotliwość, czyli hiperhydroza dotyczy 1-2% populacji. Pierwsze objawy pojawiają się w okresie dojrzewania, a ich szczyt przypada między 20 a 30 rokiem życia. Nadpotliwość stanowi ona zauważalny defekt kosmetyczny. Przeciętnie człowiek w ciągu dnia wytwarza około 1 litra potu, jednak jest to zależne od wysiłku fizycznego, stresu czy pogody.

Reklama

Za wytwarzanie potu odpowiedzialne są gruczoły ekranowe i apokryfowe. Pierwsze z nich zlokalizowane są na całej skórze, drugie tylko na owłosionych częściach ciała. Ich główną funkcją jest regulowanie temperatury ciała oraz ochrona skóry przed wirusami, bakteriami oraz grzybami. Wyróżnia się dwa typy nadpotliwości – miejscową i uogólnioną. Hiperhydroza miejscowa dotyczy zazwyczaj stóp, dłoni lub pachwin a uogólniona obejmuje całe ciało. Przyczyna choroby może mieć podłoże genetyczne, hormonalne, neurologiczne. W przypadku niektórych infekcji, nowotworów lub zatruć nadpotliwość może stanowić jeden z symptomów. Pomocne może okazać się stosowanie środków zmniejszających wydzielanie potu. Jonoforeza może być pomocna przy nadpotliwości stóp i dłoni. Terapia polega na wyłączeniu gruczołów za pomocą prądu o niskim napięciu. Jeden zabieg trwa od 20 do 40 minut. Możliwe jest też leczenie chirurgiczne – usunięcie gruczołów lub sympatektomia, jednak wiąże się to ze znacznym ryzykiem.