Dotychczasowe metody leczenia alergii kontaktowej na nikiel

Profilaktyka  – „złoty standard”?

Do tej pory „złotym standardem terapeutycznym” było unikanie narażenia na hapteny wywołujące objawy chorobowe. Na podstawie wyników testów płatkowych stosunkowo łatwo zidentyfikować uczulający alergen i doprowadzić do jego eliminacji. Dużą zatem rolę odgrywa lekarz, który musi charakteryzować się obszerną wiedzą z dziedziny materiałoznawstwa, tak by odpowiednio doradzić pacjentowi, czego powinien unikać i co powinien wyeliminować ze swojego najbliższego otoczenia. Dla niektórych może to być trudny wybór, który czasem oznacza jedynie rezygnację z ulubionej biżuterii, a dla innych konieczność zmiany charakteru pracy. Istotną rolę odgrywa szczegółowa edukacja pacjenta, która polega na dokładnym wyjaśnieniu problemu alergii i przekonania go, że schorzenie, na które cierpi, ma charakter przewlekły i wymaga pełnego zaangażowania w proces terapeutyczny. Istotne jest, aby pacjent zrozumiał, że nawet w przypadku pełnego wyleczenia – czyli „normalnego wyglądu skóry” przez długi czas (nawet kilka miesięcy) nadwrażliwość skóry utrzymuje się w miejscu, w którym występowała alergia. Wnikliwa edukacja pacjenta wydaje się odgrywać kluczową rolę w procesie terapetycznym. 

Leki – czym dysponujemy?

Wybór farmakoterapii uzależniony jest od fazy alergii. W ostrej reakcji stosowane są glikokortykosteroidy (GKS) w róznych formach. Najczęściej są to maście, kremy lub emulsje. Należy pamiętać, że terapia GKS nie może trwać zbyt długo, ponieważ może doprowadzać do atrofii skóry czy zapalenia mieszków włosowych. W fazie wysiękowej może dochodzić do nadkażenia bakteryjnego, dlatego pomocne mogą być preparaty z antybiotykami, antyseptykami i antymikotykami. W fazie przewlekłej istotną rolę odgrywa natłuszczanie skóry, co chroni przed ucieczką wody i stanowi naturalną barierę ochronną. W przypadku oporności na steroidoterapię można stosować fototerapię, której mechanizm opiera się na hamowaniu migracji komórek Langerhansa i tym samym hamowaniu odpowiedzi immunologicznej. W leczeniu wykorzystywane są także inhibitowy kalcyneuryny, których działąnie polega na hamowaniu reakcji zapalnej. W alergii kontaktowej z nasilonym świądem można stosować także antyhistaminiki.