Choroby skóry

Uporczywy, trudny do opanowania świąd, widoczne na skórze nawracające zmiany zapalne i nieestetyczne sączące się rany, stygmatyzacja i wykluczenie, to codzienność pacjentów z atopowym zapaleniem skóry (AZS). Wbrew powszechnej opinii AZS, nie jest wysypką ani schorzeniem wyłącznie wieku dziecięcego. To poważna choroba immunologiczna, która odciska piętno na życiu pacjenta i jego rodziny, obniża jego jakość, ma wpływ na stan psychiczny chorego, aktywność zawodową i relacje społeczne.  Ponad 90% pacjentów doświadcza znaczącego pogorszenia jakości życia w wyniku AZS – informują eksperci Koalicji na rzecz AZS.

Wysypka pod piersiami zazwyczaj budzi u pacjentów znacznego stopnia zaniepokojenie, problem ten tymczasem może mieć bardzo różne przyczyny – zdarza się bowiem, że zmiany w okolicy biustu są efektem atopowego zapalenia skóry czy wyprysku kontaktowego, jak i mogą one być wywołane przez zakażenia pasożytnicze czy wirusowe. Po czym można stwierdzić, jaka jest przyczyna wysypki pod piersiami – kiedy bezwzględnie pacjent powinien udać się niezwłocznie do lekarza, a kiedy można nieco odroczyć wizytę u specjalisty?

Skóra stanowi największy narząd ciała człowieka, pełniąc przy tym szereg bardzo istotnych dla organizmu funkcji. W związku ze zmianami patologicznymi, jakie można zaobserwować na jej powierzchni, ma ona także duże znaczenie w wykrywaniu nowotworów złośliwych atakujących narządy wewnętrzne. Naukowcy wykryli wiele zależności pomiędzy występującymi schorzeniami nowotworowymi a zmianami na powierzchni skóry, opisując je jako jednostki chorobowe, np. glucagonoma, choroba Pageta, rogowacenie ciemne, zespół Birt-Hogg-Dubè, zespół znamion podstawnokomórkowych, zespół Bazexa, zespół rakowiaka.

Curatoderm to preparat medyczny, którego substancję czynną stanowi Tacalcitolum. Maść wykorzystywana jest przez pacjentów borykających się z takimi dermatozami, jak łuszczyca plackowata. Produkt stosowany jest miejscowo w postaciach lekkiej i umiarkowanie ciężkiej wspomnianego schorzenia.

Bliznowiec to zmiana, która powstaje w miejscu przerwania ciągłości skóry.  Czy zmianę da się usunąć? Gdzie się udać?

Skóra stanowi największy narząd ciała człowieka, pełniąc przy tym szereg bardzo istotnych dla organizmu funkcji. W związku ze zmianami patologicznymi, jakie można zaobserwować na jej powierzchni, ma ona także duże znaczenie w wykrywaniu nowotworów złośliwych atakujących narządy wewnętrzne. Naukowcy wykryli wiele zależności pomiędzy występującymi schorzeniami nowotworowymi a zmianami na powierzchni skóry, opisując je jako jednostki chorobowe, np. glucagonoma, choroba Pageta, rogowacenie ciemne, zespół Birt-Hogg-Dubè, zespół znamion podstawnokomórkowych, zespół Bazexa, zespół rakowiaka.

Z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS) powiązane są przede wszystkim dolegliwości związane właśnie ze stawami, takie jak ich obrzęk czy ból. Część pacjentów, którzy chorują na tę jednostkę, zauważa, że dochodzi u nich do wypadania włosów i często traktują oni ten problem jako objaw RZS. Czy rzeczywiście utrata włosów może być skutkiem tego schorzenia, czy może jednak dochodzi do tego u chorych z całkowicie innej przyczyny?

EB, czyli pęcherzowe oddzielanie się naskórka, jest jedną z genodermatoz, czyli chorobą, u podłoża której leżą mutacje w zakresie genów kodujących białka odpowiedzialne za połączenia pomiędzy poszczególnymi warstwami skóry. Wachlarz objawów jest bardzo szeroki i zależny zarówno od genu, typu mutacji, jej umiejscowienia oraz rodzaju choroby, która pojawić się może już w okresie życia płodowego, ale niestety także w każdej innej fazie życia.

Genodermatozy stanowią grupę rzadko występujących schorzeń skóry, których podłożem są zaburzenia genetyczne w postaci mutacji. Stanowią one przyczynę nieprawidłowości w ścieżkach transkrypcyjnych, zaburzając odpowiednie funkcjonowanie narządu, jakim jest skóra. Diagnostyka molekularna stanowić powinna podstawę w potwierdzaniu rozpoznania oraz w planowaniu procesu diagnostycznego, jednak na chwilę obecną wiedza medyczna dotycząca tych kwestii jest niewystarczająca i konieczna do pogłębiania w dalszych badaniach klinicznych.

Tak jak niektórzy ludzie wręcz uwielbiają upalne, letnie dni, tak dla innych osób cieplejsza pora roku jest po prostu koszmarem – mowa tutaj o tych pacjentach, którzy zmagają się z nietolerancją ciepła. Problem ten sam w sobie chorobą nie jest, może on jednak stanowić objaw bardzo różnych problemów zdrowotnych – nietolerancja ciepła pojawiać się może zarówno w przypadku stosowania pewnych leków, jak i stanowić powikłanie cukrzycy lub być związana z jakąś chorobą endokrynologiczną.

Blokery potu stają się coraz popularniejszym produktem, po który sięgają zarówno mężczyźni, jak i kobiety. Czy hamowanie potu na dłuższy czas jest na pewno bezpieczne?

Każdy z nas ma na skórze znamiona czy pieprzyki. Warto im się bacznie przyglądać, aby dostrzec sygnały, które mogą wskazywać na rozwój choroby.

Opryszczka wargowa to problem niejednej osoby. Pojawia się nagle, niespodziewanie – zwłaszcza w momentach obniżonej odporności organizmu. Jak sobie radzić z opryszczką wargową? Czy da się przyspieszyć leczenie?Opryszczka wargowa znana jest jako tzw. „zimno” na ustach. Przyczyną pojawienia się opryszczki jest zakażenie wirusem HSV-1 lub HSV-2. Szacuje się, że wirus opryszczki występuje u… ponad 80% całej populacji! Do zakażenia dochodzi najczęściej przez kontakt z osobą, u której aktualnie przebiega opryszczka, choć potwierdzone są zarażenia poprzez kontakt pośredni, np. poprzez używanie tych samych naczyń, sztućców czy ręczników. Wirus opryszczki przenoszony jest drogą kropelkową, po zakażeniu zagnieżdża się w komórkach nerwowych, przechodząc w postać utajoną, która latami może nie dawać objawów choroby. HSV, czyli Herpes simplex, znany jako wirus opryszczki zwykłej spokrewniony jest z wirusami wywołującymi półpaśca i ospę wietrzną (Varicella zoster). Głównym sprawcą opryszczki pojawiającej się na ustach jest HSV-1, który poza ustami może pojawić się w nosie, dziąsłach lub na narządach płciowych. HSV-2 dotyka przede wszystkim narządów płciowych.

Atopowe zapalenie skóry to stan zapalny, do którego dochodzi u osób nadwrażliwych w wyniku kontaktu z uczulającymi alergenami. Choroba ta w przeważającej większości występuje u małych dzieci (85% przypadków przed ukończeniem 5. roku życia). Wśród osób dorosłych cierpi na nią ok. 1-3% populacji.

Każdemu z nas zdarza się zranić na spacerze, podczas używania noża do krojenia warzyw czy wskutek upadku na wycieczce rowerowej. Z większością ran jesteśmy w stanie poradzić sobie sami, w warunkach domowych – wtedy, gdy nie są one głębokie i zanieczyszczone, nie jest raczej konieczna nawet podstawowa ich ocena przez lekarza. Zawsze jednak należy mieć na uwadze to, że każda rana może ulec zakażeniu – jakie objawy świadczyć mogą o tym problemie i co wtedy zrobić?

Na naszej skórze bytuje wiele różnych gatunków bakterii. Część z nich – w sprzyjających dla nich warunkach – może prowadzić do występowania bardzo nawet groźnych schorzeń. Zazwyczaj przy wymienianiu zagrażających ludzkiemu zdrowiu patogenów wspomina się o gronkowcach MRSA czy o E. coli, okazuje się jednak, że pewna bakteria – o której mówi się zdecydowanie mniej – również może być bardzo niebezpieczna. Drobnoustrojem tym jest Staphylococcus epidermidis i o tym, dlaczego może on być bardzo groźny, wspominają specjaliści z brytyjskiego University of Bath.

Szacuje się, że łuszczyca dotyka co pięćdziesiątą osobę na świecie – daje to nam ogromną pulę chorych, którzy wymagają specjalistycznej opieki. Łuszczyca dotyka zarówno skóry, jak również paznokci, owłosionej skóry głowy, a nawet stawów. Chorobę charakteryzuje przewlekły przebieg, co wiąże się z czasową remisją i nawrotami choroby. Chorują wszyscy – kobiety, mężczyźni, dzieci, dorośli i starsi. Co ciekawe, na łuszczycę nie chorują mieszkańcy Dalekiego Wschodu, Afryki Zachodniej i Eskimosi – sugeruje to więc, że występowanie choroby może być uwarunkowane genetycznie u mieszkańców naszej szerokości geograficznej.

Trądzik to najczęstsza choroba skóry. Dotyczy od 80 do 100% osób pomiędzy 11. a 30. rokiem życia. Szczęśliwie, u zdecydowanej większości (85%), ma ona łagodny przebieg. Wśród przyczyn występowania tego schorzenia wymienia się wiele czynników, takich jak nadprodukcja sebum, nadmierne rogowacenie naskórka, a także powstanie stanu zapalnego. Do metod leczenia zaliczane są terapie polegające na przyjmowaniu leków i antybiotyków. Obecnie nowym rozwiązaniem stają się interwencje dotyczące stylu życia, tzn. redukcji stresu, zmiany stosowanej diety oraz suplementacji probiotyków. Wiele z tych rozwiązań wykazuje efektywność i brak skutków ubocznych.

Telemedycna, jako dziedzina opieki medycznej, ma za zadanie wspieranie procesu terapeutycznego. Często mylona jest ze świadczeniami niemedycznymi, jednak jest ona w pełni świadczeniem z zakresu opieki medycznej – w zindywidualizowany i skoordynowany sposób przy pomocy technologii teleinformatycznych. Wiele dziedzin korzysta już z tego rodzaju rozwiązania, w tym dermatologia. Zarówno lekarze, jaki i pacjenci mogą czerpać z tego korzyści, jednak pod uwagę należy także wziąć zagrożenia, jakie za sobą niesie.

AZS jest chorobą o podłożu genetycznym, która warunkowana jest wieloma czynnikami i na którą składa się wiele patologicznych procesów. Interakcja, jaka zachodzi pomiędzy grupami genów oraz genami a czynnikami środowiskowymi, pod wpływem podatności wywołuje atopię. Zachorowania rosną – szczególnie w uprzemysłowionych krajach i dotykają osoby w różnym przedziale wiekowym, w tym niemowlęta.